ته لنجی

ته لنجی یک امتیاز است که دولت برای مردم بومی ساحلی در نظر گرفته است تا بتوانند در هر سفر دریایی مقدار محدودی کالا برای استفاده شخصی خود بیاورند و برای این کالاها گمرکی پرداخت نکنند.

یک خانواده ساحلی که شغل آنها دریانوردی است می‌توانند به مقدار معینی از کالاها را بدون پرداخت گمرکی برای استفاده خود از گمرک عبور دهند. عموماً یک ته لنج شامل ۵ تا ۶ نفر است که از این امتیاز برای تأمین هزینه‌های زندگی خود استفاده می‌کنند.

با توجه به ماده ۷ آیین‌نامه شناورهای دریایی سنتی با ظرفیت کمتر از ۵۰۰ تن، ملوانانی که در این شناورها مشغول به کار هستند و تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار دارند، می‌توانند از مزایای بیمه تامین اجتماعی استفاده کنند. آنها مجازند در هر سال برای هر شناور و هر ملوان تا حداکثر شش بار و برای هر نوبت تا سقف ۱۰۰ میلیون ریال از معافیت مالیاتی ملوانی استفاده کنند. باید توجه داشت که این قوانین سالانه ممکن است تغییر کنند.

حمل کالا به وسیله لنج به مقصد ایران بسیار مقرون به صرفه است و در کاهش هزینه‌های نهایی کالا برای تجار نقش مهمی دارد. به همین دلیل، بسیاری از تاجران که قصد وارد کردن کالا از دبی به ایران را دارند، از این روش استفاده می‌کنند.

اما باید به نکات مهمی در ارسال بار با لنج توجه داشت:

۱. تفاوت بین تحویل کالا به لنج صیادی و لنج باربری: شرکت‌های حمل و ترخیص کالا به صورت دریایی با لنج معمولاً نمی‌گویند که بار را به کدام نوع لنج تحویل داده‌اند که این موضوع می‌تواند به مشکلاتی برای صاحبان کالا منجر شود.

۲. مخاطرات تحویل کالا به لنج صیادی: لنج صیادی مخاطرات زیادی دارد و یکی از مهم‌ترین خطرات آن عدم استفاده از بیمه برای بارهای تحویلی به این نوع لنج است. زیرا لنج صیادی حق حمل بار تجاری را ندارد و به همین دلیل حق استفاده از بیمه برای پوشش خسارات احتمالی مانند آتش‌سوزی و غرق شدگی را نیز ندارد.

۳. لنج‌های باربری: با توجه به قوانین جدید در ایران و امارات، شرکت‌ها و تعاونی‌های صاحب لنج موظف به استفاده از بیمه برای لنج و بارهای بارگیری شده هستند. به عنوان مثال، در هر نوبت بارگیری در امارات، شرکت صاحب لنج باید مانیفست محموله بارگیری شده را به همراه جزئیاتی از تعداد، وزن، ابعاد و ارزش محموله به بیمه ارایه دهد.